|
De Citadel van Rijsel
De Citadel van Rijsel is een zeventiende eeuws bouwwerk dat in
opdracht van maarschalk de Vauban werd gebouwd ten tijde van Lodewijk
de XIV. De Citadel van Rijsel maakte deel uit van de Pree Carré een
verdedigingslinie die liep tussen de Noordzee en de Maas.
Deze citadel is één van de weinige citadellen ter
wereld die nog steeds gebruikt wordt voor zijn oorspronkelijke doel.
Namelijk de huisvesting van soldaten en het verdedigen van de stad. Nu
zal dat laatste niet meer nodig zijn, maar nog steeds wonen en werken
er militairen op het terrein van de citadel. Omdat de citadel nog
steeds in gebruik is kan hij niet zonder begeleiding bezocht worden.
Rondleidingen zijn echter wel mogelijk maar alleen op speciale dagen
op reservering. Wel kun je een bezoek brengen aan het park dat rond de
citadel gebouwd is. Tijdens een wandeling door dit park loop je langs
de vroegere verdedigingsmuren van de citadel. In dit park is onder
andere de dierentuin van Lille gevestigd.
P’titQuinquin
De Franse zanger/componist Alexandre Desrousseaux componeerde
halverwege de negentiende eeuw het slaapliedje L’ChansonDormoire. Dit
wiegelied vertelt het verhaal van een kantklosster die verwoede
pogingen doet haar baby Narcisse in slaap te krijgen. Het lied staat
beter bekent onder de naam P’titQuinquin. Het lied is oorspronkelijk
geschreven in het Ch’ti, een dialect dat onderdeel is van het
Picardisch.
In het Hôtel de Ville van Lille staat het
oorspronkelijk beeld dat naar aanleiding van dit lied werd gemaakt.
Een replica hiervan is te vinden op het Square Foch aan de Rue de
Nationale in Lille. Het beeld stelt de kantklosster voor die haar baby
in slaap probeert te wiegen. Achter dit tafereel is een buste van
Alexandre Desrousseaux te zien.
De Porte de Gand
De Porte de Gand is onderdeel van de uitbreiding van de stadsmuren die
in het begin van de zeventiende eeuw werden gerealiseerd.
Oorspronkelijk was er slechts één doorgang in de poort, maar met de
komst van de tram die tot halverwege de jaren zestig van de vorige
eeuw in Lille rondreed werden er twee doorgangen bijgemaakt. Opvallend
aan de poort is dat hij uit twee totaal verschillende gevels bestaat
De gevel die vroeger toegang gaf tot de stad ziet eruit als een
militair bolwerk, terwijl de andere zijde er bijna uitziet als een
zeventiende-eeuws woonhuis.
Aan de buitenzijde van de poort zijn nog steeds
onderdelen van de oude stadsmuur te vinden. Op de eerste etage van de
Porte de Gand is tegenwoordig het alom geprezen restaurant La Terrasse
Des Remparts gevestigd. De ingang van het restaurant bevindt zich aan
de zijkant van de poort.
Het belfort van Lille
het belfort van Lille is onder deel van het Hôtel de Ville van de
stad. Net als veel van de belforten die verspreid in Frankrijk en
België te vinden zijn staat het Belfort van Lille op de
werelderfgoedlijst van Unesco. De eigenlijke toren heeft een hoogte
van 101 meter en de schijnwerper op de toren is drie meter hoog
waardoor de totale lengte op 104 meter uitkomt. Toen deze toren in het
begin van de twintigste eeuw gebouwd werd was het belfort val Rijsel
het hoogste gebouw ter wereld dat gebouwd was in gewapend beton. Het
zou echter niet lang duren voordat de deze hoogte overtroffen werd.
Vanaf de toren heb je een prachtig uitzicht over de stad en de
nabijgelegen Porte de Paris. Het belfort van Rijsel kan dagelijks
beklommen worden. Gelukkig is er na ongeveer honderd treden een lift
die je naar de top brengt. Je komt dan in een kamer terecht waar je
een prachtig uitzicht over de stad hebt. Verschillende borden
vertellen wat je ziet. Je kunt nog één verdieping hoger met de trap
vanaf dit balkon heb je nog een fraaier uitzicht. Doordat je eerst met
een trap moet is het niet mogelijk voor minder validen om het belfort
te bezoeken. Als je hier toch bent is het zeker de moeite waard om ook
een bezoekje te brengen aan het Hôtel de Ville van Lille.
| 
